El Elin Eşeğini Türkü Çağırarak Arar Kompozisyon

Bireyler bir sorunla karşılaştığında bu sorunun çözümü için her zaman başka insanlara güvenmemelidir. Çünkü diğer insanlar bu sorunu çok fazla önemsemeyip, başından savabilir. Bu nedenle atalarımız el elin eşeğini türkü söyleyerek arar demiştir. Bir sıkıntımız olduğunda bu sorunu kendimiz çözmeye çalışmalıyız. Tamamen çevremize güvenip bel bağlamak ve onlardan aynı tedbiri beklemek yersiz olacaktır. O sorun bize aittir ve o sıkıntıdan en çok etkilenecek kişi de yine biz olacağımız için başkalarının aynı önemi vermesini bekleyemeyiz.

İnsan, kendi sorunlarını daha çok bilir ve önemser. Başkasının problemi onun için çok basit gelir ve ilgilenmeye değer olmayan bir sorun olarak karşılar. Çünkü ateş düştüğü yeri yakar misali başkasının düştüğü durumu çok da kavraması mümkün değildir. En azından kendi derdi ile kıyasladığında, başkasının sorunu çok daha hafif gelir. Oysa ki kendisi için durum öyle midir? Elbette değil! Kendi sorunu olduğunda insanlardan yardım bekler ve herkesin kendisi için seferber olmasını diler. Roller değiştiğinde ise, kendisinden bekleneni yerine getirmez. Acele etmez ve çok da acı hissetmez. Bunun için el elin eşeğini türkü çağırarak arar deriz.

Bize düşen şey ise, sorunlar her insanın hayatında belirli dönemlerde olur. Bu sorunlar bugün sevdiklerimizin başına gelirken yarın bizim başımıza gelebilir. Biz, sevdiklerimizin dertleri ile dertlenir, çözüm bulmaya çalışır ve bunun için elimizden gelenin en iyisini yaparsak, sıra bize geldiğinde onlar da bizimle dertlenir ve bizim için elinden geleni yaparlar.

Başkasının sorunları olduğunda, bizim de neşemiz kaçmalı, onlar ile aynı duyguları yaşamalıyız. Onlar için yapılabilecekler neler ise elimizden geldiğince yardımcı olmamız gerekir.